جراحي باي پس معده
- شرح روش
چاقی بسیار شدید فرد را مستعد انواع بیماری‌ها مانند بیماری‌های عروق کرونر، فشارخون، دیابت نوع بالغین، آرتروز در مفاصل، تنگی نفس، بیماری‌های کیسه صفرا، سرطان (رحم، پروستات، کولون، رکتوم، پستان)، بالا رفتن فشار مغز، میگرن و همچنین فوت ناگهانی می‌کند. عمل بای‌پس معده، از روش‌های سریع کاهش وزن است و در افرادی که رژیم غذایی محدود کننده در آنها کاربرد ندارد بهترین روش درمانی جایگزین است. در بیماران دیابتی عمل جراحی بای‌پس به میزان 90-80 درصد و در بیماران مبتلا به چربی خون و فشار خون 90-65 درصد بهبودی دیده شده است.
- دلایل انجام
- در این روش درمانی دو دلیل دنبال می‌شود: دلیل اول اینکه فرد غذای کم‌تری میل کند و دلیل دوم اینکه مواد غذایی کمتر جذب شود و در نهایت این باعث کاهش وزن فرد و رسیدن به وزن ایده آل می‌شود.
- عوارض احتمالی
- یکی از عوارض این عمل سوء جذب بعضی ویتامین‌ها می‌باشد که با تجویز مکمل‌های ویتامینی رفع خواهد شد.
- آمبولی ریه عارضه‌ای نادر در این جراحی می‌باشد.
- خونریزی و عفونت زخم
- استفراغ مکررکه معمولا ً به دلیل خوب نجویدن غذا اتفاق می‌افتد و در صورت ادامه استفراغ مراجعه به پزشک ضروری است.
- سنگ صفراوی در 36% موارد در 6 ماه پس از جراحی ایجاد می‌شود که با مصرف داروهای تجویز شده توسط پزشک قابل پیشگیری می‌باشد.
- روش انجام
- ابتدا معده را با دوختن به دو ناحیه تقسیم می‌کنند. قسمت کوچک‌تر معمولا حجمی معادل ۵ تا ۱۰ درصد کل معده را دارد. در این روش هیچ قسمتی از معده جدا نمی‌شود و قسمت بزرگتر معده کماکان به ترشح آنزیم‌های معمول می‌پردازد ولی غذا وارد این قسمت نمی‌شود. سپس یک قسمت از روده را به معده‌ی کوچک‌تر متصل می‌کنند. در این عمل قسمتی از روده که در جذب نقش مهم‌تری دارد از مسیر خارج می‌شود.
- لذا فرد خیلی سریع‌تر از قبل احساس پر شدن معده و سیری خواهد داشت و در ضمن مواد غذایی کم‌تری نیز جذب می‌شود.
- در این روش، بیماران، ۸۰ تا ۱۰۰ درصد اضافه وزن خود را از دست می‌دهند.
- اقدامات بعد از عمل
در صورت بروز مشکلات ذیل در محل زخم‌های پوستی پزشک یا کادر پرستاری خود را در جریان بگذارید:
- خونریزی یا خروج هرگونه مایع از محل زخم (خونریزی به گونه‌ای که بیش از یک گاز استریل خونی شود)
- باز شدن زخم‌های بخیه شده
- دردناک، قرمز شدن و یا تورم زخم‌های پوستی
- فعالیت
پس از انجام بای پس معده فعالیت‌های خود را به صورت زیر تنظیم نمائید:
- پیاده روی روزانه، برای شما ضروری بوده و از لخته شدن خون در ورید‌های عمقی ساق پا پیشگیری می‌کند و خطر آمبولی ریه را به حداقل می‌رساند.
- جوراب واریس حداقل تا زیر زانو برای 4 هفته باید پوشیده شود.
- رژیم غذایی و تغذیه
- پس از جراحی، معده شما به حجم 30-15 سی سی کاهش می‌یابد لذا ضروری است از مصرف حجم‌های بیش از مقدار فوق در هر وعده غذایی خودداری نمایید تا دچار تهوع و برگشت غذا از مری به دهان نشوید.
- رژیم غذایی شما در دو هفته اول مایعات صاف کم کالری می‌باشد که شامل آب، آبمیوه رقیق شده با آب، چای کمرنگ، آب سوپ، شیر کم چرب و ماست کم چرب می‌باشد.
در مصرف مایعات صاف شده باید به نکات زیر توجه داشته باشید:
- مایعات باید به تدریج و با نی و یا به صورت مزه مزه نوشیده شود. نوشیدن به صورت جرعه جرعه مانند قبل از عمل سبب شکم درد و تهوع و استفراغ می‌گردد.
- حجم مایعات در هر بار مصرف بایستی حدود نصف فنجان باشد.
- میزان مصرف روزانه مایعات بایستی حدود 5/1 لیتر باشد.
- در دوهفته دوم بعد از عمل غذاهای نیمه جامد پر پروتئین نظیر سوپ میکس شده، عدسی و سفیده تخم مرغ آب پز توصیه می‌شود. در هفته‌های بعد از مصرف غذاهای چسبنده و خمیری خودداری کنید تا مشکلی در عبور غذا از ناحیه عمل پیدا نکنید.
- داروها
- شما ممکن است از قبل از عمل به علت بیماری‌های زمینه ای نظیر دیابت و فشار خون داروهایی را مصرف نمائید. در بسیاری از موارد نیاز به داروها کمتر شده یا ممکن است نیاز به مصرف دارو از بین برود لذا مشاوره با پزشک معالج ضروری است.
- مصرف روزانه یک عدد کپسول مولتی مینرال با نظر پزشک برای رفع نیازهای شما از یک هفته بعد از عمل ضروری می‌باشد.
- مسکن‌ها برای کاهش درد
- در چه شرایطی به پزشک مراجعه نمایید؟
- 10-7 روز پس از عمل جراحی جهت ویزیت مجدد.
- تب بالای 8/37 درجه سانتی گراد
- عدم دفع مدفوع و گاز
- کاهش حجم ادرار
- تهوع و استفراغ بیش از حد
- درد شدید شکم که به مسکن‌های تجویز شده پاسخ ندهد.
- تنگی نفس ناگهانی یا احساس سنگینی در قفسه سینه
